Przejdź do głównej zawartości

Moje korzenie, czyli... superkonkurs

Majówka przed nami, czyli częściej będziemy przebywać w gronie rodzinnym. Regionaliści z Warmii i Mazur zachęcają więc do wykorzystania tego czasu i wzięcia udziału w fajnej zabawie. Do 15 maja można bowiem przygotować i wysłać do naszej biblioteki pracę konkursową. Na najlepsze czekają TABLETY i APARATY fotograficzne. W konkursie mogą brać udział gimnazjaliści i uczniowie szkół ponadgimnazjalnych, ale może to być ciekawe i integrujące doświadczenie dla wszystkich członków rodziny.


CO NALEŻY ZROBIĆ?
Zabawa polega na tym, aby przedstawić w ciekawy sposób skąd pochodzi Twoja rodzina, dlaczego dziś jesteście mieszkańcami Warmii i Mazur. Może to być np. opis wyjątkowego zwyczaju rodzinnego przekazywanego od lat, albo ciekawa opowieść jednego z seniorów rodu, lub też historia jednej lub kilku najciekawszych lub najcenniejszych pamiątek rodzinnych, także dawnych fotografii.
W tym celu można:
 - napisać tekst w dokumencie tekstowym, albo
- nagrać filmik (telefonem komórkowym lub innym narzędziem), albo
- zrobić prezentację w Power Poincie (lub innym programem do prezentacji multimedialnych), albo
- zarejestrować nagranie dźwiękowe,
albo połączyć dowolnie te techniki i wszystkich totalnie zaskoczyć. Ważne jednak żeby POKAZAĆ, JAKIE SĄ TWOJE KORZENIE.
Tekst nie powinien być dłuższy niż 4 strony, a nagrania nie dłuższe niż 15 minut. 

Pracę konkursową w wersji elektronicznej wystarczy zapisać na nośniku CD i przesłać na adres Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie.

Koniecznie zajrzyjcie na stronę www.wbp.olsztyn.pl/korzenie/ po więcej informacji.

Labels:

Komentarze

  1. MFśroda, 29 kwietnia 2015 09:42:00 CEST

    Super pomysł! Zróbcie później stronkę prezentującą prace :)

    OdpowiedzUsuń
  2. region&regionśroda, 29 kwietnia 2015 13:44:00 CEST

    Taki mamy zamiar. Dziękujemy za komentarz i pozdrawiamy.

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowyśroda, 29 kwietnia 2015 15:59:00 CEST

    Szkoda ze konkurs tylko dla gimbusow i uczniakow

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. region&regionczwartek, 30 kwietnia 2015 09:33:00 CEST

      Doszły do nas słuchy, że spora grupa dorosłych też chętnie wzięłaby udział w takiej zabawie. Apetyt rośnie w miarę jedzenia, zatem jeśli wszystko przebiegnie sprawnie pomyślimy o konkursie dla innych grup wiekowych. Tymczasem prosimy o zachęcanie młodzieży. Jest jeszcze trochę czasu. Pozdrawiamy

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Faworki czy chrust?

Zapytano mnie ostatnio czy na Warmii jadano faworki czy chrust. Sądząc z zachowanych opisów etnograficznych częściej spotykaną nazwą są faworki. Samo słowo ma ciekawą etymologię. W języku angielskim favor oznacza łaskę, przychylność (co z kolei nasuwa skojarzenia z zabieganiem w okresie zapustnym na Warmii o pomyślność w przyszłorocznych plonach). W języku francuskim faveur ma dodatkowe znaczenie – odnosi się do wąskiej wstążki. Chrust do słowo polskie i odnosi się do suchych gałązek albo gęstych zarośli. Wyraźnie tłumaczy to istotę słodkich chruścików. Ponieważ jednak badań językoznawczych na ten temat na Warmii nikt nie zrobił, kwestia faworki czy chruściki pozostanie jak na razie nierozstrzygnięta. Tymczasem jedno jest pewne - słodkie, smażone wyroby w kształcie zawiniętego ciasta, podobnie jak pączki, tradycyjnie robiono w czasie ostatków i kojarzą się nam dzisiaj z Tłustym Czwartkiem. W mojej rodzinie (trzecie pokolenie na Warmii) nazywaliśmy je po prostu chruścikami, choć robio
Prześlij komentarz
Czytaj dalej»

Gwara warmińska. Elementarz i komentarz

 I. Lewandowska, E. Cyfus,  Elementarz gwary warmińskiej. Rodzina, dom i zagroda ,   LGD "Południowa Warmia", Barczewo 2012, 62 s. (z CD) Język, którym posługiwali się autochtoni na Warmii (warm. hizyge - tutejsi), w 2012 roku doczekał się swojego elementarza. Wano wejta. Łuradowoła by sia moja óma, Warnijko w Nagladach łurodzona, co by ino ziedziała, że je tero ksiónżka o tym, jak godoć po naszamu*.   Óma móziła po naszamu** , po polsku i po niemiecku. Jej sześcioro dzieci pamięta warmińską gwarę, w której się wychowywało.   Tym większe było zainteresowanie mojej Mamy, najmłodszej córki Babci, publikacją I. Lewandowskiej i E. Cyfusa. Książka chibko przywołała wiele wspomnień, jak to łu noju było*** .  Wyrażając ogromne uznanie  dla pracy I. Lewandowskiej i E. Cyfusa, podajemy w poniższym komentarzu różnice między wykładnią w "Elementarzu...", a językiem mówionym z okolic Gietrzwałdu. Nie ma ich wiele, ale skoro się pojawiły, wydają się wa
1 komentarz
Czytaj dalej»

Kurpiowsko-mazurskie fafernuchy

W kilku książkach o tradycjach kulinarnych Warmii i Mazur znalazłam informacje o fafernuchach – niemożliwie twardych ciastkach w charakterystycznym kształcie kopytek, będących świetnym dodatkiem do… wódki. Kurpiowsko-mazurskie łakocie Jednym tchem wymienia się je z innymi daniami o dziwnych nazwach jak dzyndzałki, farszynki czy karmuszka. Nie świadczy to jednak o tym, że owe fafernuchy wyszły z kuchni dawnych Warmiaków albo Mazurów. Jak się przekonałam, nadal współczesnym mieszkańcom naszego województwa pozostają dość obce. Słusznie natomiast łączy się je z Kurpiami i ich dziedzictwem kulinarnym. Ciekawie na ich temat pisze autor bloga Weganon. Warto jednak tylko zastanowić się czy faktycznie ciacha przywędrowały z Mazur na Mazowsze, czy może odwrotnie. Biorąc pod uwagę skąd pochodzą sami Mazurzy, kierunek przenikania się kultur może być zaskakujący i nieoczywisty.  Pieprzowe ciasteczka Sama nazwa tych „pogryzajek” pochodząca z niemieckiego „pfefferkuchen” może też mie
Prześlij komentarz
Czytaj dalej»