region region

Kłobuk Piskun pomachał nieuważnie skrzydłem nad łbem zwiniętego w kłębek rysia  leżącego na  wyściełanym kocem  pniu i spojrzał bystro na rosłą postać zbliżającego się ku swemu domowi Smętka. „Oho – pomyślał. - Ptaszki śpiewają, zawilce radośnie ku słońcu wyglądają, na śniadanie jajka były, a Smętek kroczy wśród tych cudowności jak chmura gradowa. Zupełnie jak dawniej – aż przyjemnie popatrzeć”. A kiedy bożyc stanął obok niego, pokłonił się głęboko. - I jak tam, luby Piskunie, jak dziś mój kochaneczek? - Bez zmian, Wielmożny Panie – odpowiedział kłobuk z szacunkiem. - Pochlipał wody, zjadł mięsko, co to wczoraj dostawa od ludzi była razem z tym nowym kocykiem, ale się nie bawił, tylko tak leży. Raz łapą machnął, jak mucha przeleciała.  - Łapą machnął! - ucieszył się Smętek. - Może jeszcze dobrze będzie. Taka bieda, taka bieda. Ja wiedziałem, że tak będzie. Jakoś mnie takie złe przeczucia nachodziły i smutek ogarniał, jak nigdy… Kłobuk w tym momencie jakby chrząknął znacząco

Biblioteka to kosmos, bibliotekarze to astronauci obracający się wśród różnych obiektów bibliotecznych-ciał niebieskich. Jedne się bada, inne – upowszechnia, eksploruje, okazuje, jeszcze inne z kolei wygasają i znikają. Skąd nagle to bezkresne skojarzenie? Po pierwsze, każdy, kto był na wycieczce w którymś z naszych magazynów, wie, jak wiele różnego typu zasobów rozpycha biblioteczne półki. A przecież co dzień przybywają nowe – książki, filmy, płyty, filmy, czasopisma, o dokumentach życia społecznego nie wspominając. Uniwersum stale się rozszerza, jakkolwiek w ramach procesu zaczytywania bestsellerów i czasopism oraz przy koniecznej selekcji pewne obiekty znikają. Ich miejsce jednak bardzo szybko zajmują nowe, kolorowe, szeleszczące, pełne dźwięków, obrazów i liter zasoby. Ewolucja trwa. Kosmosem bywa również żmudne poszukiwanie informacji potrzebnej do jakiejś pracy naukowej lub szkolnej, do pielęgnowania osobistej pasji, lub w celu wspomożenia pamięci. I skoro bazy danych i kata